Weekend Groningen 7,8, en 9 oktober 2022

Weekend Groningen 7 t/m 9 oktober 2022

Het is alweer 3 jaar geleden dat wij met de Cookfellas een weekend op pad zijn geweest.
Dit keer hebben Bernard, Erwin en Hans de studentenstad Groningen uitgekozen om ons weekend te vieren. Bernard had ons al een mooie folder gestuurd met het programma en dat zag er fantastisch uit. iedereen keekdan ook uit naar het weekend.

Met 3 verschillende wagens zijn wij naar het koude noorden gereden. Jur, Ed, Ger en Giel zijn vroeger vertrokken vanuit het Bergense om de fijnschilder Henk Helmantel in Westeremden te bezoeken. Naast de oude romangotische kerk heeft hij zijn atelier en museum in zijn zelf gerestaureerde herenboerderij. Mooie stillevens van fruit, groeten en oude voorwerpen, maar ook het interieur van oude kerken en landschappen komen op fraaie realistische wijze tot leven in zijn schilderijen. Voor degenen die nog een keer teruggaan naar Groningen is een bezoek aan deze schilder zeker de moeite waard.

Zoals afgesproken was iedereen om 15.00 uur  aanwezig in hotel Prinsenhof.
Een mooi complex aan het Martinikerkhof, midden in het centrum van Groningen. Een hotel met een rijke geschiedenis die het vermelden waard is:

“In 1569 werd het complex omgebouwd tot een bisschoppelijk paleis van de eerste bisschop van Groningen en Drenthe. Na zijn dood werd het paleis verbouwd tot ‘Herenhof’ en trok de stadhouder George Lalaing erin. Dit was het begin van De Prinsenhof als verblijfplaats van stadhouders, waaronder de prinsen van Oranje-Nassau. In de 17e eeuw werd ook de Prinsentuin aangelegd. De letters W en A, die u terug kunt vinden in de buxushagen van de huidige tuin, zijn afkomstig van stadhouder Willem Frederik en zijn vrouw Albertine Agnes.
Via de Zonnewijzerpoort kunt aan de zijde van de Turfsingel de tuin inlopen. De bijzondere zonnewijzer waaraan deze poort haar naam eert, is in 1731 geplaatst. Deze zonnewijzer wijst u op verschillende manieren op de tijd. In Latijn kunt u namelijk de volgende boodschap lezen: ‘De vergane tijd is niets, de toekomende onzeker, de huidige wankel. Zorg dat je die van jou niet verspilt.’ Om de tijd te doden, flaneerden de hofdames onder de twee loofgangen. Nog steeds staat de Prinsentuin bekend om deze sprookjesachtige met groen overdekte paden.”

Ieder was blij verrast dat de kamers uit slechts één 2 persoons bed bestond, waardoor de hechtheid van deze club nogeens extra bekrachtigd werd. (Geen wanklank gehoord)

Een vol programma stond ons te wachten. Allereerst was daar het bezoek aan brouwerij “De Prael” aan het Boterdiep. Hier werken ook mensen met een beperking die elders moeilijker aan de bak komen. Achter in het lokaal stond een grote tafel die speciaal voor ons was ingericht.Het feest kon beginnen. Heerlijke kleine glaasjes bier en een heerlijke plank met allerlei kleine hapjes vielen in goede aarde. Een goed begin, maar na deze opening moest er ook nog een “walking diner” gelopen worden. was er nog genoeg ruimte voor de komende 3 gangen die nog moesten komen. 
De start bij brasserie “Midi” aan de kleurrijke Folkingestraat was veelbelovend.
Een geweldig mooi bord met gemarineerde zalm, venkel en als bloemversierde radijs  liggend in een mooie helder groene bieslooksaus. Daarbij werd een frisse grüner Veltliner geschonken. 
Met dit in gedachte gingen we weer op pad naar de volgende gelegenheid: ’t Zwarte Schaap : een authentiek eetcafé  aan het het Schuitendiep Na het verfijnde voorgerecht werden we allen bij het genot van een drankje verrast met een heerlijke caféhap nl. Aardappelpuree, spruitjes en een heerlijke dikke gepanneerde varkenskarbonade. 
Niets mis met dit gerecht, maar het contrast was erg groot tussen gerecht 1 en 2.
Inmiddels was het al donker geworden in Groningen en met een gevulde maag werd onze weg vervolgd naar “het land van Kokanje”. In een  monumentaal Jugendstilpand aan de Oude Boteringestraat werd ons dessert geserveerd. “Land van Kokanje” is een middeleeuwse benaming voor een sprookje dat wij kennen als “luilekkerland”. 
Een eenvoudig maar lekker toetje viel ons ten deel: “Een bolletje chocoladeijs met een plak brownie, slagroom en wat fruit.” Geen toeters en bellen maar een simpel nagerecht. De Pedro Ximénez was een mooi apperatief bij dit gerechtje.
“Walking diner” is een mooie manier om de horeca en stad te verkennen.
Om het gemiddelde alcoholisch verbruik naar een hoger nivo te tillen werd het tijd om de “natte horeca” te bezoeken. 

Kort na het mooie universiteitsgebouw belandden we in een nauw straatje waar zich meerdere cafes bevonden. Een gezellige kroeg , waar wij als oudere jongeren duidelijk uit de toon vielen, maar als oude kroegtijgers baanden wij ons een weg langs de mooie dames en hipsters om uiteindelijk te genieten van een”biertje”. Wel een beetje warm in zo’n kroeg. Al snel kregen wij stoelen en tafels aangeboden door jonge frisse mensen.: “ u kunt zitten hoor”. Ja dan weet je je plaats weer .
Voldaan en genoten van een mooi begin van het weekend werden onze kamers in het Prinsenhof opgezocht om heerlijk te gaan slapen samen met je nieuwe bedgenoot.

Zaterdag beloofde weer een dag vol verrassingen te worden. Na een rijkelijk ontbijt in het Prinsenhof werden wij om 9.45 uur verwacht in “Tuin in de Stad”
“Tuin in de stad” is een particulier initiatief als reactie op de “verdichte stad”.
Een camping, een pluktuin en een lokatie waar binnen van alles gevierd, vergadert, gefeest en gegeten kan worden.
Sanne……..? heeft ons deze morgen wegwijs gemaakt in “de wilde keuken”.
Alles over eetbare kruiden, bloemen en eetbare planten werden uitvoerig en deskundig aan ons uitgelegd. Sanne had zich terdege voorbereid en na een wandeling door de omgeving kregen we de opdracht om aan de hand van receptuur en de aanwezige kruiden, groenten, fruit en bloemen een uitgebreide lunch te maken. 
Hoewel de ruimte groot is, was de werkruimte voor de bereiding van de gerechten beperkt. Toch is het een ieder gelukt om aan de hand van de goed uitgeschreven receptuur een mooie lunch op tafel te zetten.
Een “Herfstdrankje” van kweepeer, wilde bessen en wilde zaden.
Pompoensoep met misobouillon en boskip (een champion die groeit op dood hout bijv wilg).
Stokbrood met kruidenboter en kruidenpesto.
Plaattaart met bospaddestoelen en wilde kruiden.
Linzensalade met berenklauwzaad en courgette.
trifle met yogarde en appel-aroniabessenjam.
Na deze leerzame ochtend en middag moesten we ons haasten om op tijd bij “het forum” te zijn waar ons een rondleiding door dit moderne gebouw stond te wachten. 
 Het “forum” is een opvallend gebouw dat afsteekt tegen de historische binnenstad. Het ontwerp door het Amsterdamse NL Architects is 45 meter hoog en 15 meter diep  en werd in 2019 geopend. Het is een publieke ruimte waar horeca, filmzalen, bibliotheken en musea in de 2 torens verwezenlijkt zijn. Er is een medialab, een smartlab, een VVVafdeling en expositieruimten.
Een imposant gebouw dat door jong en oud wordt gebruikt. Studieruimten en stilteruimten zijn aanwezig. Op het dakterras is zomers een open podium waar allerlei vormen van theater vertoont worden. Het dakterras biedt een unieke uitzicht over de stad. Alle belangrijke historische gebouwen liggen bijna aan je voeten. Het is ook de plek waar wij ons hebben vereeuwigd met de martinitoren als achtergond.
De educatieve rondleiding werd door een van de 50.000 studenten die Groningen rijk is gegeven.
Na deze voorlichting werd het tijd om in het hotel jezelf op te frissen en om te kleden voor de culinaire verwennerij in Aduard bij chef Steven Klein van restaurant “ Onder de linden”.
Alvorens in de taxibusjes te stappen werd door sommige nog een alcoholische versnappering genuttigd, waarbij het drinken van een “portje” 
door sommigen als “wuft” en “damesachtig” werd beschouwd. Nee als kerels drink je een “bier”.
Sinds 2013 heeft deze zaak al een michelinster en vol verwachting reisden we af naar het dorpje Aduard, 6 km buiten Groningen.
Een mooi sterren restaurant in klassieke stijl met niet te veel opsmuk. Aan het eind van de zaak stond onze tafel al klaar. Vol verwachting klopte onze harten.
Uiteraard wil het bedrijf naast de 6 gangen die ons beloofd werden nog de mogelijkheid bieden om een extra gang in te lassen: “hebben de heren zin in een extra gang met KAVIAAR”. Na enige aarzeling werd deze gang toch niet genomen. 
“Wij hebben het normale arrangement en een speciaal arrangement van wijnen bij de 6 gangen”. Na de vraag wat de speciale aanbieding was werd toch voor het gewone wijnarrangement à €8 per glas gekozen.
Het feest kon beginnen en onze charmante sommilière met haar rood gestifte lippen vertelde bij iedere gang op uiterst prettige wijze welke mooie wijnen op welke prachtige plekken op de aardkloot gemaakt werden.
Bij de eerste 3 amuses werd al direct duidelijk dat de lat hoog lag. De Aziatische touch van Chef Steven Klein was verrukkelijk.
De eerste gang was een mooie ceviche van zeebaars. Zacht van smaak , mooi gegaard en met tomaat en komkommer een schoonheid op een schitterend bord.
Vervolgens werd op oosterse wijze mosselen geserveerd met een overheeerlijk saus. Na de mosselen een mooii stukje vis met hazelnoten. Hoe mooi kan eenvoud zijn.

De klapper van de avond was de gegaarde, gebarbecude wortel. WORTEL met alleen maar hoofdletters. Geweldige prestatie om een winterpeen zo te brengen. TOP
In gang 5 werden we verrast met en mooi stukje eendeborst. 
We hadden te laat door dat al het mooie eten door de chef zelf werd gebracht. Zijn kookbrigade weet dus wat ervan hen verwacht wordt als de chef door de zaal loopt. 
Bij het dessert was de keuze uit een zoet nagerecht of een kaasbordje.
Sommige kozen voor de kaas en werden verrast door 6 mooie boeren kazen van kleine boeren. Het zoet zag er weer wonderschoon uit met fruit en ijs.
Rond 12 uur was het feestje voorbij en kunnen we terug kijken op bijzonder mooi eten met prettige bedienig in een rustige ambiance en met een top kok aan onze tafel. Een geweldige keus van onze organisatoren. 
Een half uur later zijn weer thuis gebracht door onze taxi chauffeurs en gaan een aantal direct naar de hotelkamer en gaan een aantal nog een afzakkertje in het centrum halen. 
Rond 2 uur rollen de laatste cookfellas het hotel binnen met de wetenschap dat om 9 uur weer een ontbijt genuttigd wordt in de Pernikkel. 
De koffers moeten weer ingepakt worden, de kamers ontruimd en de fietsen klaar om naar de Pernikkel en Garnwerd aan zee te gaan.
Na de pancakes, wentelteefjes en eier gerechten moeste er ruim 20 km gefietst worden door het Groningse land. Met e-bikes een peulenschilletje maar met een gewone fiets, waarvan het zadel te laag staat een marteling.
Onze Ger in de gele trui wist zich danig te gedragen en heeft de ruim 40 km met verve volbracht. Paul en Harry kwamen met de auto!!!! Zij moesten nog werken op zondag. Stelletje watjes.
Garnwerd aan zee ligt aan het Reitdiep dat een verbinding heeft met zee. Met zijn molen en oude kerk en kleine steegjes is het een heel klein toeristisch dorpje.
Voor de verandering werd hier weer wat geluncht. Bernard wist de terugweg op te vrolijken door een extra toeristische route te kiezen. Maar uiteindelijk kwamen we rond 15.00 uur aan bij het hotel. 
De autos werden gehaald van de IKEA parkeerplaats en de terugweg kon beginnen.
De hoge verwachtingen zijn zeker ingelost. Een vol programma met mooie verrassingen en een heel andere kijk op de stad Groningen. Een topweekend.
Bernard, Erwin en Hans bedankt voor de organisatie van dit weekend. De andere heren bedankt voor de positieve vibe gedurende deze dagen.

Namens allen Giel